در میان اشعار عتراضی میرزاده عشقی که ویژگی مشترک همه آنها همین ویژگی اعتراضی (چه اعتراض به دولت و نمایندگان و مردم و حتی برخی جاها اعتراض به آفارینش و فلک و . . .) شعر جالبی وجود دارد که اعتراض شاعر بیش از هر چیز در بستری از وطن پرستی اش خود را نشان می دهد . . .

اگر فرخی یزدی را طلایه دار شعر آزادیخواهانه و اعتراضی در دوران طاغوت پهلوی بدانیم سخنی گزافه نگفته ایم. در میان اشعار بسیار متنوع فرخی در باب ازادی شعری وجود دارد که وی در سال 1318 شمسی و همزمان با ایام نوروز در زندان قصر سروده است. تمرکز بر این شعر گویای احساس مشترک بسیاری از مردمان ایران نسبت به ظلم و استبداد رضا خانی است . . .

سرلوییس پلی دیپلمات انگلیسی در مقدمه نمایشنامه مذهبی حسن و حسین می نویسد: «اگر موفقیت یک نمایش به میزان تاثیراتی باشد که بر خوانندگان یا تماشاگران خود می گذارد؛ هیچ نمایشی تاکنون موفق تر از تراژدی جهان اسلام یعنی تراژدی حسین(ع) نبوده است» . . .

از جمله کسانی که در هیئت سیاسی ایران جهت عذرخواهی از مقامات روسی در ماجرای قتل گریبایدوف حضور داشتند می توان از میرزا مصطفی افشار نام برد. نویسنده سفرنامه احوالات میراز مسعود که برای نخستین بار ایرانیان را با مقوله تماشاخانه آشنا می سازد؛

بعد از ماجرای قتل گریبایدوف، روسیه تزاری در ایران، دولت روسیه سه شرط را به دولت ایران توصیه نمود: اول یکی از شاهزادگان ایرانی برای عذرخواهی به دربار روسیه اعزام شود. دوم یکی از مسببین اصلی در میان مردم اعدام شود.

تلاش سپنتا برای پیدا کردن زن فارسی زبانی که حاضر به بازی در فیلم شود، به جایی نمی رسد و بناچار دست به دامن همسر راننده اردشیرخان می شود. صدیقه سامی نژاد که یک اشکال عمده هم داشت و آن لهجه غلیظ کرمانی اش بود. سپنتا با وسوسه «اولین هنرپیشه زن تاریخ سینمای ایران شدن» او را راضی می کند.

روز دوشنبه 28 دسامبر 1855 میلادی برابر با 18 ربیع الثانی 1272 قمری برابر با 7 دی ماه 1324 شمسی، برادران لومیر دستگاهی را در زیرزمین گران کافه راه انداختند و آن را سینما «توگراف» نامگذاری کردند. سینما توگراف عکسهای متحرک نشان می داد . . .

در میان شاهان قاجاریه، ناصرالدین شاه علاقه زیادی به هنر عکاسی داشت و در سفرهای متعدد خود به فرنگستان؛ عکسهای جالبی گرفته است . . .

یکی از راه های استعمار فرهنگی ایرانیان از دیرباز ورود هنرهای نمایشی آنهم با سبک و سیاق غربی و غیر اسلامی آن بوده است. بنا بر این شاهد آن هستیم که این امر به ویژه در دوران پس از مشروطه توسط روشنفکران غرب زده دنبال شد و در دوران حکومت دیکتاتوری رضا خان روندی رو به رشد گرفت.

کنایه در تاریخ ادبیات ایران و همچنین تعاملات روزانه مردم، کاربردهای فراوانی داشته است. کنایه به قدمت اسطوره است و خطاست اگر بخواهیم برای آن نقطه شروعی در تاریخ پیدا نماییم. با این همه رسم بر این است که مفاهیم اولیه کنایه را در یونان باستان جستجو کنند . . .

تئاتر دارای صحنه گرد مرکزی در کامل ترین شکل، در زاویه 360 درجه ، بهترین فضای ممکن نمایشی برای حضور بازیگر و شی تئاتری بر صحنه است. جالب است که فضای تئاتری تعزیه و سایر شکلهای نمایش سنتی ایران فضایی دایره ای است . . .

در حالیکه زنان مسلمان همواره به دلیل پاسداشت فرهگ ایرانی- اسلامی برای حضور در محافل هنری بسیار با احتیاط رفتار کرده اند، زنان ارامنه به دلیل تفاوتهای بارز فرهنگی با زنان مسلمان از نخستین زنانی بودند که در صحنه تئاتر به عنوان هنرپیشه ظاهر شدند.در این میان می توان به افرادی چون . . .

به گواه تاریخ، یکی از علاقمندیهای اصلی و مهم شاهان قجری به ویژه ناصرالدین شاه قاجار هنر عکاسی می باشد. ناصرالدین شاه سعی کرده بود با استخدام عکاسان خارجی، لحظات رویایی از تاج و تاخت خویش را به تصویر بکشد. تا پیش از انقلاب مشروطه، «دال اصلی» کلیدی و محوری گفتمـان عکاسی ایران «شاه» است . . .

از اولین مدارسی که به سبک جدید در محله جلفای اصفهان ساخته شد مدرسه ای بود که به کوشش پیروان فرقه پروتستان و توسط کشیشی به نام بروس در سال 1292 ه.ق / 1875 میلادی پایه گذاری شده بود. اجازه تاسیس این مدرسه را ظل السطان (حاکم اصفهان) صادر نمود و مستر بروس برای قدرشناسی و یا به جهت در امان ماندن از تعرض هم کیشان خودش، مدرسه را به نام مسعودیه (برگرفته از ...

پیش از استقرار صوفیان در ایران، شیعیان به طور خصوصی واقعه کربلا را گرامی می داشتند؛ بدون انکه مجالس تعزیه به سبک امروز را برقرار نمانید. آل بویه برای اولین بار در بغداد مراسم عزاداری به راه انداخته و در سال 352 هجری، معزالدوله دستور داد مردم گرد یکدیگر برآیند و اظهار حزن نمایند . . .

بعضی می گویند بنیانگذار نظام خانقاه ابوسعید ابوالخیر بوده است. اما حقیقت این است که خانقاه پیش از بوسعید هم وجود داشته است و او فقط تغییراتی در آن ایجاد کرده است. اولین خانقاه در نیمه دوم قرن دوم در رمله شام توسط امیری ترسا و یا به وسیله ابوهشام کوفی ساخته شده است. اما اینکه چرا نام و نظام خانقاه با نام بوسعید در آمیخته شده است به این دلیل است که ...

موسیقی ایرانی در دوره ساسانیان به اوج شکوفایی خود رسید. از این دوره به عنوان عصر طلایی هنر موسیقی در فرهنگ و تمدن ایرانی یاد می شود. طبقه بندی موسیقی دانان در زمان اردشیر و بزرگداشت آنها نیکوترین کاری بود که برای حرمت گذاری این طبقه انجام می شد. ظهور موسیقی دانان بزرگی همچون باربد، نکیسا، رامتین و سرکیس، خلاقیت در موسیقی را به اوج رساند . . .

محمدرضا پهلوی سلطنت خود را مدیون نیروهای متفقین می دانست و لذا بعد از رسیدن به سلطنت نهایت همکاری را با سران متفقین در ایران داشت. در این تصویر محمدرضا پهلوی سوار بر اتومبیل به همراه یک ژنرال آمریکایی در حال سان دیدن از نیروهای متفقین در ایران مشاهده می شود.

میرزادی عشقی از جمله شعرای به نامی بود که دغدغه آزادی و عدالت داشت. شعر و یادداشت های او در خدمت مردم و جامعه بود. او منتقدی بود که بی پروا سخن می گفت. همچنان که حتی در نقد فرد قلدر مثل رضاخان نیز صریح می نوشت و می گفت. همین روحیه نیز سبب شد که منتقدینش نتوانستند، زبان او را برتابند. همچنان که در نقطه مقابل، مردم او را بسیار دوست داشتند . . .

اولین نوازندگانی که برنامه ای خاص جهت اجرای موسیقی در ایران تنظیم کردند درویش خان و رکن الدین خان بودند. برنامه آنان به نشانه بشر دوستی و آغاز انجمن اخوت بود. صفاعلی ظهیرالدوله قطب مسلک صفاییه، انجمن اخوت را تشکیل داده بود. محل تشکیل انجمن در منزل ظهیرالدوله در خیایان فردوسی بود . . .